Początki Nowego Porządku Świata

Skąd wzięła się teza Nowy Porządek Świata (New World Order), kto za tym stoi i o co w tym wszystkim chodzi? Wzorując się na kilku artykułach znalezionych w sieci postaram się wyjaśnić krok po kroku, jak, co i kto zapoczątkował NOWY PORZĄDEK ŚWIATA.

 

1773 – Mayer Amschel Rothschild

Mayer Amschel Rothschild zbiera dwunastu najbardziej wpływowych przyjaciół i przekonuje ich, że łącząc swoje wpływy i zasoby mogą rządzić światem. Spotkanie to ma miejsce we Frankfurcie w Niemczech. Rothschild informuje przyjaciół, że znalazł idealnego kandydata, osobę o niesamowitym intelekcie i pomysłowości, do kierowania nowo powstałą organizacją, którą zaplanował – Adama Weishaupta.

 

Maj 1, 1776 – Adam Weishaupt

Adam Weishaupt ( kryptonim Spartakus) zakłada tajne stowarzyszenie o nazwie Zakon Iluminatów. Weishaupt jest profesorem prawa kanonicznego na Uniwersytecie Ingolstadt w Bawarii, część Niemiec. Iluminaci dążą do ustanowienia Nowego Porządku Świata. Ich cele obejmują:

– Zniesienie wszystkich rządów.

– Zlikwidowanie własności prywatnej

– Zniesienie prawa dziedziczenia

– Zniszczenie patriotyzmu

– Zlikwidowanie idei rodziny

– Zlikwidowanie religii

– Stworzenie jednego światowego rządu

 

Lipiec 1782, Zakon Iluminatów

*

Zakon Iluminatów łączy się z masonerią na Kongresie Wilhelmsbad. Hrabia de Virieu, opuszcza spotkanie wyraźnie wstrząśnięty. Zapytany o tajemnicze tematy spotkania, które były tematem dyskusji, odparł: „Nie zdradzę żadnych tajemnic, mogę jedynie powiedzieć, że to wszystko jest o wiele poważniejsze, niż sądzicie.” Od tamtego wydarzenia, według jego biografa „hrabia de Virieu wypowiadał się o masonerii tylko z przerażeniem”.

*Instygnia Zakonu Iluminatów pojawiły się po raz pierwszy na odwrocie banknotów jednodolarowych USA w 1993 roku. U podstawy 13-piętrowej piramidy można odczytać rok 1776 (MDCCLXVI – cyfry rzymskie). Oko promieniujące we wszystkie strony to „wszystko widzące oko”, które symbolizuje terrorystyczną, podobną do Gestapo agencję powołaną przez Weishaupa. Łacińskie słowa „ANNUIT CEOPTIS” oznaczają „Nasze przedsięwzięcie (spisek) zakończył się sukcesem”. Poniżej „NOVOUS ORDO SECLORUM” reprezentuje charakter przedsięwzięcia: „Nowy Porządek Świata”.

 

1785 – Przypadkowe odkrycie szczegółowego planu rewolucji francuskiej

Kurier organizacji Illuminati o imieniu Lanze umiera po trafieniu piorunem podczas podróży konnej przez miasto Ratisbon. Bawarscy urzędnicy przeglądając zawartość jego toreb, odkrywają istnienie Zakonu Iluminatów i znajdują plany opisujące nadchodzącą rewolucje francuską. Rząd Bawari próbuje ostrzec Francje przed zbliżającą się katastrofą, lecz rząd Francuski nie bierze ostrzeżenia na poważnie. Bawarscy urzędnicy próbują aresztować wszystkich członków Iluminatów, których uda im się znaleźć. Weishaupt i inni zeszli do podziemia, gdzie nie udało ich się znaleźć.

 

1796 – Wolnomularstwo

Masoneria staje się wielkim problemem w wyborach prezydenckich w Stanach Zjednoczonych. John Adams wygrywa wybory, przeciwstawiając się masonerii, a jego syn, John Quincy Adams, ostrzega przed straszliwym zagrożeniem dla narodu, jakie stwarzają loże masońskie: „Sumiennie i szczerze wierzę, że Zakon Masonerii, jest największym złem zarówno politycznym jak i moralnym, pod którym obecnie pracuje Unia.

 

1797 – John Robison

John Robison, profesor historii naturalnej na Uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji, publikuje książkę zatytułowaną „Dowody teorii spiskowej”, w której ujawnia, że Adam Weishaupt próbował go zwerbować. Ukazuje światu diaboliczne cele Iluminatów.

 

1821 – George W. F. Hegel

George W.F. Hegel formułuje to, co nazywa się dialektyką heglowskim – proces, w którym osiągane są cele iluminatów. Według dialektyki heglowskiej teza plus antyteza równa się syntezie. Innymi słowy, najpierw wywołujesz kryzys. Następnie pojawia się ogromne publiczne oburzenie, że trzeba coś zrobić z tym problemem. Więc oferujesz rozwiązanie, które wprowadza zmiany, których naprawdę chciałeś przez cały czas, ale których ludzie początkowo nie byliby skłonni zaakceptować.

 

1828 – Mayer Amschel Rothschild

Mayer Amschel Rotszyld, który finansuje Iluminatów, wyraża całkowitą pogardę dla rządów narodowych, które próbują regulować międzynarodowych bankierów takich jak on: „Pozwólcie mi emitować i kontrolować pieniądze kraju, a ja nie dbam o to, kto tworzy jego prawa.”

 

1848 — Moses Mordecai Marx Levy

Moses Mordecai Marx Levy, alias Karol Marx, pisze „Manifest komunistyczny”. Marks jest członkiem organizacji frontowej iluminatów zwanej Ligą Sprawiedliwych. Nie tylko opowiada się za zmianami gospodarczymi i politycznymi; opowiada się również za zmianami moralnymi i duchowymi. Uważa, że rodzina powinna zostać zniesiona, a wszystkie dzieci powinny być wychowywane przez władze centralne. Swój stosunek do Boga wyraża słowami: „Musimy walczyć przeciwko wszelkim panującym ideom religii, państwa, kraju, patriotyzmu. Idea Boga jest myślą przewodnią wypaczonej cywilizacji. Musi zostać zniszczony.”

 

Styczeń 22, 1870 – Albert Pike

W liście do włoskiego przywódcy rewolucyjnego Giuseppe Mazziniego Albert Pike – suwerenny wielki dowódca południowej jurysdykcji szkockiego rytu masonerii – ogłasza utworzenie tajnego stowarzyszenia w ramach tajnego stowarzyszenia: „Musimy stworzyć super ryt, który pozostanie nieznany, do których zaprosimy tych masonów wysokiego stopnia, których sami wybierzemy. Co się tyczy naszych braci w masonerii, ci ludzie muszą być w stanie dochować najściślejszej tajemnicy. Dzięki temu najwyższemu rytowi będziemy rządzić całą masonerią, która stanie się jednym międzynarodowym centrum, tym potężniejszym, ponieważ jego kierunek będzie nieznany”. Ta ultra tajna organizacja nazywa się Nowy i zreformowany ryt Paladian. (Dlatego około 95% mężczyzn zaangażowanych w masonerię nie ma pojęcia, jakie właściwie są cele organizacji. Mają złudzenie, że jest to po prostu dobra organizacja społeczna wykonująca dobre uczynki.)

 

1875 – Helena Petrovna Blavatsky

Rosyjska okultystka Helena Pietrowna Bławatska zakłada stowarzyszenie Teozoficzne. Madame Blavatsky twierdzi, że święci tybetańscy mężowie w Himilajach, których nazywa Mistrzami Mądrości, porozumiewali się z nią w Londynie za pomocą telepatii. Twierdzi, że chrześcijanie rozumieją wszystko na odwrót – że szatan jest dobry, a Bóg zły. Pisze: „Chrześcijan i naukowców należy zmusić do szanowania Indyjskich mędrców. Mądrość Indii, jej filozofia i osiągnięcia muszą być znane w Europie i Ameryce”.

 

1884 – Towarzystwo Fabiańskie

W Wielkiej Brytanii powstało Towarzystwo Fabiańskie w celu promowania socjalizmu. Towarzystwo Fabiańskie bierze swoją nazwę od rzymskiego generała Fabiusa Maximusa, który walczył z armią Hannibala w małych wyniszczających potyczkach, zamiast podejmować jedną decydującą bitwę.

 

14 lipca 1889 – Albert Pike ujawnia, kto jest prawdziwym obiektem kultu masońskiego

Albert Pike wydaje instrukcje 23 Najwyższym Radom świata 14 lipca 1889 r. Wyjawia, kto jest prawdziwym obiektem kultu masońskiego: „Wam, Suwerenni Wielcy Instruktorzy Generalni, mówimy to, abyście mogli powtórzyć to Braciom 32, 31 i 30 stopni: Religia masońska powinna być przez nas wszystkich wtajemniczonych na wysokich stopniach utrzymywana w czystości doktryny lucyferiańskiej”.

 

1890-1896 – Cecil Rhodes

Cecil Rhodes, entuzjastyczny uczeń Johna Ruskina, jest premierem RPA, ówczesnej kolonii brytyjskiej. Potrafi eksploatować i kontrolować bogactwo złota i diamentów RPA. Pracuje nad tym, aby wszystkie nadające się do zamieszkania części świata znalazły się pod dominacją rządzącej elity. W tym celu wykorzystuje część swojego ogromnego bogactwa na ustanowienie słynnych stypendiów na Rodos.

 

1893 – Parlament Światowych Religii odbył się w Chicago.

Towarzystwo Teozoficzne sponsoruje Parlament Religii Świata, który odbywa się w Chicago. Celem konwencji jest wprowadzenie na Zachód pojęć hinduskich i buddyjskich, takich jak wiara w reinkarnację.

 

1911 – Partia Socjalistyczna Wielkiej Brytanii publikuje „Socjalizm i Religię”

Partia Socjalistyczna Wielkiej Brytanii publikuje broszurę zatytułowaną „Socjalizm i religia”, w której jasno przedstawiają swoje stanowisko wobec chrześcijaństwa: „Jest więc głęboką prawdą, że socjalizm jest naturalnym wrogiem religii. Chrześcijański socjalista jest w rzeczywistości antysocjalistą. Chrześcijaństwo jest antytezą socjalizmu”.

 

1912 – Dom pułkownika Edwarda Mandella

Pułkownik Edward Mandell House, bliski doradca prezydenta Woodrowa Wilsona, publikuje „Phillip Dru: Administrator”, w którym promuje „socjalizm, o jakim marzył Karol Marks”.

 

3 lutego 1913 – 16. poprawka do Konstytucji USA

Ratyfikowana zostaje 16. poprawka do konstytucji USA, umożliwiająca rządowi federalnemu nałożenie progresywnego podatku dochodowego. Deska nr 2 „Manifestu Komunistycznego” wzywała do wprowadzenia progresywnego podatku dochodowego. (W Kanadzie podatek dochodowy został wprowadzony w 1917 r. jako „tymczasowy środek” na finansowanie wysiłku wojennego).

 

1913 – Prezydent Woodrow Wilson

Prezydent Woodrow Wilson publikuje „Nową wolność”, w której ujawnia: „Odkąd dostałem się do polityki, mężczyźni zdradzali mi swoje poglądy, prywatnie w zaufaniu. Niektórzy z najważniejszych mężczyzn w USA w dziedzinie handlu i produkcji boją się kogoś, boją się czegoś. Wiedzą, że gdzieś istnieje siła tak zorganizowana, tak subtelna, tak czujna, tak powiązana, tak kompletna, tak wszechobecna, że lepiej nie mówić ponad oddechem, gdy mówią o niej w potępieniu”.

 

Grudzień 23, 1913 – Rezerwy Federalne

Powstaje Rezerwa Federalna (ani federalna, ani rezerwa – jest to instytucja prywatna). Została ona zaplanowana na tajnym spotkaniu w 1910 roku na wyspie Jekyl w stanie Georgia, przez grupę bankierów i polityków, w tym płk House’a. To przenosi władzę tworzenia pieniędzy z rządu amerykańskiego na prywatną grupę bankierów. Ustawa o Rezerwie Federalnej zostaje uchwalona w pośpiechu tuż przed przerwą świąteczną. Kongresman Charles A. Lindbergh Sr. (ojciec słynnego lotnika) ostrzega: „Ten akt ustanawia najbardziej gigantyczne zaufanie na ziemi. Kiedy prezydent podpisze ten akt, niewidzialny rząd oparty na potędze pieniądza, którego istnienie zostało udowodnione przez Money Trust Investigation, zostanie zalegalizowany”.

 

1917 – V. I. Lenin

Z pomocą finansistów w Nowym Jorku i Londynie V.I. Lenin jest w stanie obalić rząd Rosji. Lenin później komentuje pozorną sprzeczność powiązań między wybitnymi kapitalistami a komunizmem: „Istnieje też inny sojusz – na pierwszy rzut oka dziwny, zaskakujący – ale jeśli się nad tym zastanowić, w rzeczywistości taki, który jest dobrze ugruntowany i łatwy do zrozumienia. To jest sojusz między naszymi komunistycznymi przywódcami a waszymi kapitalistami”.

 

30 maja 1919 – Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych

Wybitne osobistości brytyjskie i amerykańskie zakładają Królewski Instytut Spraw Międzynarodowych w Anglii i Instytut Spraw Międzynarodowych w USA na spotkaniu zorganizowanym przez pułkownika House’a; z udziałem różnych fabiańskich socjalistów, w tym znanego ekonomisty Johna Maynarda Keynesa.

 

1920 – Winston Churchill

Winston Churchill z Wielkiej Brytanii dostrzega związek między iluminatami a rewolucją bolszewicką w Rosji. Zauważa: „Od czasów Spartakusa-Weishaupta do czasów Karola Marksa, Trockiego, Beli Kuna, Róży Luksemburg i Emmy Goldman, ten ogólnoświatowy spisek na rzecz obalenia cywilizacji i odbudowy społeczeństwa na podstawach zahamowanego rozwoju, zazdrosnej wrogości i niemożliwej równości, stale rośnie. Odegrała zdecydowanie rozpoznawalną rolę w tragedii Rewolucji Francuskiej. Była ona główną siłą napędową każdego ruchu wywrotowego w dziewiętnastym wieku, a teraz wreszcie ta banda niezwykłych osobistości z podziemia wielkich miast Europy i Ameryki chwyciła naród rosyjski za włosy na głowie i stali się praktycznie niekwestionowanymi panami tego ogromnego imperium”.

 

1920-1931 – Louis T. McFadden

Louis T. McFadden jest przewodniczącym Komisji Izby Bankowej i Walutowej. Jeśli chodzi o Rezerwę Federalną, kongresman McFadden zauważa: „Kiedy uchwalono Ustawę o Rezerwie Federalnej, mieszkańcy Stanów Zjednoczonych nie zauważyli, że powstaje tu światowy system bankowy. Superpaństwo kontrolowane przez międzynarodowych bankierów i międzynarodowych przemysłowców działających razem, by zniewolić świat dla własnej przyjemności. Fed dołożył wszelkich starań, aby ukryć swoje uprawnienia, ale prawda jest taka – Fed uzurpował sobie rząd. Kontroluje tutaj wszystko i kontroluje wszystkie nasze stosunki zagraniczne. Tworzy i łamie rządy do woli”. Odnosząc się do Wielkiego Kryzysu i akceptacji przez kraj Nowego Ładu FDR, zapewnia: „To nie był przypadek. Było to starannie wymyślone zdarzenie. Międzynarodowi Bankierzy starali się doprowadzić tutaj do stanu rozpaczy, aby mogli wyłonić się jako władcy nas wszystkich”.

 

1921 – Rada Stosunków Zagranicznych (CFR)

Pułkownik House reorganizuje amerykański oddział Instytutu Spraw Międzynarodowych w Radę Stosunków Międzynarodowych (CFR). (Przez ostatnie 60 lat 80% najwyższych stanowisk w każdej administracji – czy to demokratycznej, czy republikańskiej – było zajęte przez członków tej organizacji.)

 

15 grudnia 1922 – Rada Stosunków Zagranicznych (CFR) zatwierdza rząd światowy

CFR popiera rząd światowy w swoim czasopiśmie „Sprawy zagraniczne”. Autor Philip Kerr stwierdza w „Od Imperium do Wspólnoty Narodów”: „Oczywiście nie będzie pokoju ani dobrobytu dla ludzkości, dopóki ziemia będzie podzielona na 50 lub 60 niezależnych państw, dopóki nie zostanie stworzony jakiś system międzynarodowy. Prawdziwym problemem dzisiaj, jest rząd światowy.

 

1928 – Otwarty spisek: Niebieskie odciski dla światowej rewolucji H.G. Wells

Opublikowano „The Open Conspiracy: Blue Prints for a World Revolution” autorstwa H.G. Wellsa. Wells, były socjalista Fabian, pisze: „Polityczny świat Otwartego Spisku musi osłabiać, zacierać, włączać i zastępować istniejące rządy. Otwarty spisek jest naturalnym spadkobiercą zapałów socjalistycznych i komunistycznych; może kontrolować Moskwę, zanim przejmie kontrolę nad Nowym Jorkiem. Postać Otwartego Spisku będzie teraz wyraźnie wyświetlana. Będzie to religia światowa”.

 

1933 – Kształt rzeczy przyszłych H.G. Wells

Ukazuje się „Kształt rzeczy przyszłych” H.G. Wellsa. Wells przepowiada drugą wojnę światową około 1940 roku, wywodzącą się z polsko-niemieckiego sporu. Po 1945 r. na obszarach „przestępczo zainfekowanych” narastałby brak bezpieczeństwa publicznego. Plan „Współczesnego Państwa Świata” powiódł się przy trzeciej próbie i wyszedł z czegoś, co wydarzyło się w Basrze w Iraku. W książce czytamy też: „Chociaż rząd światowy wyraźnie pojawiał się już od kilku lat, choć bez końca się go obawiano i szemrano przeciwko niemu, nigdzie nie znalazł sprzeciwu”.

 

Listopad 21, 1933 – Franklin Roosevelt

W liście do pułkownika Edwarda M. House’a prezydent Franklin Roosevelt pisze: „Prawdziwa prawda w tej sprawie jest taka, jak ty i ja wiemy, że element finansowy w znaczących lokalizacjach posiadał rząd na własność już od czasów Andrew Jacksona. ”

 

Marzec 1942 – Federalna Rada Kościołów

Artykuł w czasopiśmie „TIME” opisuje Federalną Radę Kościołów [która później staje się Narodową Radą Kościołów, część Światowej Rady Kościołów] przywiązującą wagę do wysiłków zmierzających do ustanowienia władzy globalnej. Spotkanie najwyższych urzędników rady wychodzi na korzyść:

światowy rząd o delegowanych uprawnieniach;

silne bezpośrednie ograniczenia suwerenności narodowej;

międzynarodowa kontrola wszystkich armii i marynarek wojennych. Przedstawiciele (375 z nich) 30-kilkunastu wyznań twierdzą, że „nowy porządek życia gospodarczego jest zarówno bliski, jak i imperatyw” – nowy porządek, który z pewnością nadejdzie „przez dobrowolną współpracę w ramach demokracji lub przez wybuchową rewolucję. ”

 

28 czerwca 1945 r. – Prezydent Harry Truman

Prezydent USA Harry Truman w przemówieniu popiera rząd światowy: „Narodom będzie tak samo łatwo dogadać się w republice światowej, jak nam w republice Stanów Zjednoczonych”.

 

24 października 1945 – Karta Narodów Zjednoczonych

Wchodzi w życie Karta Narodów Zjednoczonych. Również 24 października senator Glen Taylor (D-Idaho) przedstawia Senacką Rezolucję nr 183, wzywającą Senat USA do zarejestrowania jako faworyzowania utworzenia republiki światowej, w tym międzynarodowych sił policyjnych.

 

7 lutego 1950 – James Warburg

Międzynarodowy finansista i członek Rady Zjednoczonych Narodów (CFR), James Warburg, mówi Senackiej Podkomisji Spraw Zagranicznych: „Będziemy mieć rząd światowy, czy wam się to podoba, czy nie – poprzez podbój lub zgodę”.

 

9 lutego 1950 r. – Rezolucja nr 66

Podkomisja Senatu ds. Stosunków Zewnętrznych wprowadza jednoczesną rezolucję Senatu nr 66, która zaczyna się: „Zważywszy, że w celu osiągnięcia powszechnego pokoju i sprawiedliwości należy zmienić obecną Kartę Narodów Zjednoczonych, aby zapewnić prawdziwą konstytucję rządu światowego”.

 

1952 – Światowe Stowarzyszenie Parlamentarzystów na rzecz Rządu Światowego

Światowe Stowarzyszenie Parlamentarzystów na rzecz Rządu Światowego opracowuje mapę mającą na celu zilustrowanie, w jaki sposób obce wojska będą okupować i nadzorować sześć regionów, na które Stany Zjednoczone i Kanada zostaną podzielone w ramach ich planu rządu światowego.

 

1954 – Książę Bernhard z Holandii zakłada grupę Bilderbergers

Książę Bernhard z Holandii zakłada grupe Bilderbergersów: międzynarodowych polityków i bankierów, którzy spotykają się potajemnie co roku.

 

1961 – Departament Stanu USA wydaje dokument 7277

Departament Stanu USA wydaje dokument 7277 zatytułowany „Wolność od wojny: amerykański program ogólnego i całkowitego rozbrojenia w pokojowym świecie”. Opisuje trzyetapowy plan rozbrojenia wszystkich narodów i uzbrojenia ONZ w końcowym etapie, w którym „żadne państwo nie miałoby siły militarnej, by rzucić wyzwanie stopniowo wzmacnianym Siłom Pokojowym ONZ”.

 

1966 – Tragedia i nadzieja, Carroll Quigley

Profesor Carroll Quigley, mentor Billa Clintona na Uniwersytecie Georgetown, jest autorem ogromnego tomu zatytułowanego „Tragedia i nadzieja”, w którym stwierdza: „Istnieje i istniała od pokolenia, międzynarodowa sieć, która działa do pewnego stopnia w sposób jak radykalna prawica wierzy, że komuniści działają. W rzeczywistości ta sieć, którą możemy określić jako Grupy Okrągłego Stołu, nie ma niechęci do współpracy z komunistami, czy jakimikolwiek innymi grupami, i często to robi. Znam działalność tej sieci, ponieważ studiowałem ją przez dwadzieścia lat i przez dwa lata, na początku lat sześćdziesiątych, pozwolono mi zbadać jej dokumenty i tajne zapisy. Nie mam niechęci do niej ani do większości jej celów i przez większość mojego życia byłem blisko niej i wielu jej instrumentów. Sprzeciwiałem się, zarówno w przeszłości, jak i ostatnio, kilku jej politykom, ale generalnie moja główna różnica zdań jest taka, że ​​chce pozostać nieznana i uważam, że jej rola w historii jest wystarczająco znacząca, aby ją poznać”.

 

Kwiecień 1972 – Chester M. Pierce

Chester M. Pierce, profesor edukacji i psychiatrii na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Harvarda, w swoim przemówieniu wygłoszonym do Międzynarodowego Stowarzyszenia Edukacji Dziecięcej, ogłasza: „Każde dziecko w Ameryce rozpoczynające naukę w wieku pięciu lat jest szalone, ponieważ przychodzi do szkoły z pewną lojalnością wobec naszych ojców założycieli, wobec jego rodziców, wobec wiary w istotę nadprzyrodzoną. Od was, nauczyciele, zależy, czy wszystkie te chore dzieci wyzdrowieją, tworząc międzynarodowe dziecko przyszłości”.

 

lipiec 1973 – Komisja Trójstronna

Międzynarodowy bankier i zagorzały członek wywrotowej Rady Stosunków Międzynarodowych, David Rockefeller, zakłada nową organizację o nazwie Komisja Trójstronna, której oficjalnym celem jest „zharmonizowanie stosunków politycznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych między trzema głównymi regionami gospodarczymi na świecie” (stąd nazwa „Trójstronna”). Zaprasza przyszłego prezydenta Jimmy’ego Cartera, aby został jednym z członków założycieli. Zbigniew Brzeziński jest pierwszym dyrektorem organizacji.

Na świecie istnieją trzy główne obszary gospodarcze: Europa, Ameryka Północna i Daleki Wschód (Japonia, Korea Południowa, Tajwan itd.). Jeżeli pod pretekstem połączenia sił, aby móc stawić czoła konkurencji gospodarczej z dwoma innymi regionami gospodarczymi, kraje członkowskie każdego z tych trzech regionów zdecydują się połączyć w jeden kraj, tworząc trzy superpaństwa, wówczas -rząd światowy zostanie prawie osiągnięty. Podobnie jak fabiańscy socjaliści, krok po kroku osiągają swój ostateczny cel (rząd światowy). Cel ten został prawie osiągnięty w Europie dzięki Jednolitemu Aktowi Europejskiemu (Traktat z Maastricht), który został wdrożony w 1993 roku, wymagając od wszystkich państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej znieść swoje bariery handlowe i przekazać swoją politykę monetarną i fiskalną technokratom z Komisji Europejskiej w Brukseli w Belgii.

W styczniu 2002 r. wszystkie te kraje europejskie porzuciły swoje waluty narodowe, aby mieć tylko jedną wspólną walutę – „euro”. Co więcej, Traktat Nicejski usunął więcej uprawnień z krajów, aby przekazać je Komisji Europejskiej. To, co zaczęło się niewinnie w 1952 roku jako EWG (Europejska Wspólnota Gospodarcza, wspólny organ regulujący przemysł węglowy i stalowy wśród narodów europejskich), ostatecznie przekształciło się w europejskie superpaństwo. Jean Monnet, francuski ekonomista socjalistyczny i założyciel EWG, miał to na myśli, kiedy powiedział: „Unia polityczna nieuchronnie następuje po unii gospodarczej”. Powiedział także w 1948 r.: „Stworzenie Zjednoczonej Europy należy uznać za niezbędny krok w kierunku stworzenia Zjednoczonego Świata”.

Jeśli chodzi o obszar Ameryki Północnej, fuzja jej państw członkowskich jest już w toku, wraz z przejściem wolnego handlu między Kanadą a USA, a następnie Meksykiem. W najbliższych latach umowa o wolnym handlu ma objąć także całą Amerykę Południową i Środkową, z jedną walutą dla nich wszystkich. Prezydent Meksyku Vucente Fox powiedział 6 maja 2002 r. w Madrycie: „Ostatecznie naszym dalekosiężnym celem jest nawiązanie ze Stanami Zjednoczonymi, ale także z Kanadą, naszym drugim partnerem regionalnym, zespołu powiązań i instytucji podobnych do tych, które powstały. przez Unię Europejską”.

 

1973 – Świat podzielony na dziesięć królestw

Klub Rzymski, członek ONZ, publikuje raport zatytułowany „Zregionalizowany i adaptacyjny model globalnego systemu światowego”. Ten raport dzieli cały świat na dziesięć królestw. (1973 brak raportu na oryginalnej stronie internetowej)

 

1979 – Federalna Agencja Zarządzania Kryzysowego (FEMA)

FEMA, czyli Federalna Agencja Zarządzania Kryzysowego, otrzymuje ogromne uprawnienia. Ma prawo, w przypadku „krajowego stanu wyjątkowego”, zawiesić prawa, przenieść całe populacje, aresztować i przetrzymywać obywateli bez nakazu oraz przetrzymywać ich bez procesu. Może przejąć mienie, zapasy żywności, systemy transportu i zawiesić Konstytucję.

Nie tylko jest najpotężniejszym podmiotem w Stanach Zjednoczonych, ale nawet nie został stworzony przez Kongres na mocy prawa konstytucyjnego. Był to produkt prezydenckiego rozkazu wykonawczego. Dekret wykonawczy staje się prawem po prostu przez podpis prezydenta USA; nie musi być nawet zatwierdzony przez posłów lub senatorów w Kongresie.

Stanem „krajowym wyjątkowym” może być na przykład atak terrorystyczny, klęska żywiołowa lub krach na giełdzie. Oto tylko kilka Rozkazów Wykonawczych związanych z FEMA, które zawiesiłyby Konstytucję i Kartę Praw. Te nakazy wykonawcze są rejestrowane od prawie 30 lat i mogą zostać uchwalone jednym pociągnięciem prezydenckiego pióra:

#10995: Prawo do przejęcia wszystkich środków komunikacji w Stanach Zjednoczonych.

#10997: Prawo do przejęcia całej energii elektrycznej, paliw i minerałów, zarówno publicznych, jak i prywatnych.

#10999: Prawo do przejęcia wszelkich środków transportu, w tym wszelkiego rodzaju pojazdów osobistych, oraz całkowita kontrola nad autostradami, portami morskimi i drogami wodnymi.

#11000: Prawo do zagarnięcia wszystkich Amerykanów i dzielenia rodzin w celu stworzenia siły roboczej, która zostanie przeniesiona w dowolne miejsce, które rząd uzna za stosowne.

#11001: Prawo do przejęcia wszystkich placówek służby zdrowia, edukacji i opieki społecznej, zarówno publicznych, jak i prywatnych.

#11002: Prawo do wymuszenia rejestracji wszystkich mężczyzn, kobiet i dzieci w Stanach Zjednoczonych.

#11003: Prawo do przejęcia całej przestrzeni powietrznej, lotnisk i samolotów.

#11004: Prawo do zajmowania wszystkich władz mieszkaniowych i finansowych w celu ustanowienia „obszarów wyznaczonych do relokacji” i wymuszenia porzucenia obszarów sklasyfikowanych jako „niebezpieczne”.

#11005: Prawo do przejęcia wszystkich linii kolejowych, śródlądowych dróg wodnych i obiektów magazynowych, zarówno publicznych, jak i prywatnych.

#11921: Autoryzuje plany ustanowienia rządowej kontroli płac i wynagrodzeń, kredytu i przepływu pieniędzy w amerykańskich instytucjach finansowych.

 

1991 – George Bush chwali Nowy Porządek Świata

Prezydent George Bush (ojciec obecnego prezydenta USA) chwali Nowy Porządek Świata w Przesłaniu o stanie Unii: „Stawką jest więcej niż jeden mały kraj; to wielka idea – nowy porządek świata… aby osiągnąć uniwersalne aspiracje ludzkości… oparte na wspólnych zasadach i rządach prawa… Rozświetlenie tysiąca punktów świetlnych… Wiatry zmian są teraz z nami.” (Teozofka Alice Bailey użyła tego samego wyrażenia – „punkty świetlne” – opisując proces okultystycznego oświecenia).

 

Czerwiec 1991 – Towarzystwo Bilderberg w Baden Baden, Niemcy

Światowi przywódcy zbierają się na kolejne spotkanie przy zamkniętych drzwiach Towarzystwa Bilderberg w Baden Baden w Niemczech. Podczas tego spotkania David Rockefeller powiedział w przemówieniu: „Jesteśmy wdzięczni Washington Post, The New York Times, Time Magazine i innym wspaniałym publikacjom, których dyrektorzy uczestniczyli w naszych spotkaniach i przestrzegali ich obietnic dyskrecji przez prawie czterdzieści lat. Nie moglibyśmy opracować naszego planu dla świata, gdybyśmy przez te lata byli wystawieni na światło rozgłosu. Ale świat jest teraz bardziej wyrafinowany i gotowy do marszu w kierunku rządu światowego. Ponadnarodowa suwerenność elity intelektualnej i światowych bankierów jest z pewnością lepsza od narodowego samostanowienia praktykowanego w minionych stuleciach”.

 

29 października 1991 – David Funderburk

David Funderburk, były ambasador USA w Rumunii, powiedział publiczności w Północnej Karolinie: „George Bush otaczał się ludźmi, którzy wierzą w rząd jednego świata. Wierzą, że system sowiecki i system amerykański są zbieżne”.

 

21 maja 1992 – Henry Kissinger

W przemówieniu na spotkaniu organizacji Bilderberger w Evian we Francji były sekretarz stanu Henry Kissinger oświadcza: „Dzisiaj Amerykanie byliby oburzeni, gdyby wojska ONZ wkroczyły do Los Angeles, aby przywrócić porządek; jutro będą wdzięczni! Jest to szczególnie prawdziwe, jeśli powiedziano im, że istnieje zewnętrzne zagrożenie z zewnątrz, rzeczywiste lub ogłoszone, które zagraża naszemu istnieniu. To wtedy wszystkie narody świata będą błagać światowych przywódców o uwolnienie ich od tego zła. Jedyną rzeczą, której obawia się każdy człowiek, jest nieznane. W przypadku przedstawienia tego scenariusza prawa jednostki będą dobrowolnie zrezygnowane w celu zagwarantowania im dobrobytu przez rząd światowy”.

 

20 lipca 1992 – „Narodziny globalnego narodu”, Strobe Talbott

Magazyn „TIME” publikuje „Narodziny globalnego królestwa” autorstwa Strobe Talbott, stypendysty Rhodesa, współlokatora Billa Clintona z Oxford University, dyrektora CFR (Rada Stosunków Zagranicznych) i trójstronnego (i mianowanego zastępcą sekretarza stanu przez prezydenta Clintona), w którym pisze: „Narodowość, jaką znamy, będzie przestarzała; wszystkie państwa uznają jedną globalną władzę… Wszystkie kraje są w zasadzie układami społecznymi… Bez względu na to, jak trwałe lub nawet święte mogą wydawać się w danym momencie, w rzeczywistości wszystkie są sztuczne i tymczasowe… Być może mimo wszystko suwerenność narodowa nie była tak wspaniałym pomysłem… Ale wydarzenia z naszego własnego, cudownego i strasznego stulecia doprowadziły do rozstrzygnięcia sprawy rządu światowego”.

 

1993 – drugi Parlament Religii Świata

Drugi Parlament Religii Świata odbywa się w Chicago w setną rocznicę pierwszego. Podobnie jak pierwsza konwencja, ta stara się połączyć wszystkie religie świata w „jedną harmonijną całość”, ale chce sprawić, by „powróciły do pierwotnego elementu”. Tradycyjne wierzenia religii monoteistycznych, takich jak chrześcijaństwo, są uważane za niezgodne z indywidualnym „oświeceniem” i muszą zostać drastycznie zmienione.

 

18 lipca 1993 – NAFTA

Członek CFR (Rady Stosunków Zagranicznych) i trójstronny Henry Kissinger pisze w „Los Angeles Times” o NAFTA (Północnoamerykański Układ Wolnego Handlu): „To, co Kongres będzie miał przedtem, nie jest konwencjonalną umową handlową, ale architekturą nowego systemu międzynarodowego …pierwszy krok w kierunku nowego porządku światowego.”

 

1994 – Globalne zarządzanie w XXI wieku

W Raporcie o Rozwoju Społecznym, opublikowanym przez Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju, znajdowała się sekcja zatytułowana „Globalne zarządzanie w XXI wieku”. (strona 88) Administratora tego programu wyznaczył Bill Clinton. Nazywa się James Gustave Speth. Pierwsze zdanie raportu brzmiało: „Problemy ludzkości nie mogą już być rozwiązywane przez rząd krajowy. Potrzebny jest rząd światowy. Najlepiej można to osiągnąć poprzez wzmocnienie systemu Narodów Zjednoczonych”.

 

3 maja 1994 – Bill Clinton podpisuje dyrektywę prezydencką 25

Prezydent Bill Clinton podpisuje Prezydencką Dyrektywę Decyzyjną 25, a następnie ogłasza ją jako tajną, aby Amerykanie nie mogli zobaczyć, co ona mówi. (Streszczenie PDD-25 wydane członkom Kongresu mówi nam, że upoważnia Prezydenta do przekazania kontroli nad jednostkami wojskowymi USA pod dowództwo ONZ.)

 

23 września 1994 – Coraz więcej ludzi zaczyna się budzić

Globaliści zdają sobie sprawę, że w miarę jak coraz więcej ludzi zaczyna budzić się na to, co się dzieje, mają tylko ograniczoną ilość czasu na wdrożenie swojej polityki. Przemawiając na kolacji Ambasadorów ONZ, David Rockefeller zauważa: „Obecne okno możliwości, podczas którego można zbudować prawdziwie pokojowy i współzależny porządek świata, nie będzie otwarte zbyt długo… Jesteśmy u progu globalnej transformacji . Wszystko, czego potrzebujemy, to właściwy poważny kryzys, a narody zaakceptują Nowy Porządek Świata”.

 

marzec 1995 – podatki globalne

Delegaci ONZ spotykają się na Światowym Szczycie Rozwoju Społecznego w Kopenhadze w Danii, aby omówić różne metody nakładania globalnych podatków na ludzi na całym świecie.

 

Wrzesień 1995 – HAARP

Magazyn „Popular Science” opisuje ściśle tajną instalację US Navy o nazwie HAARP (High-Frequency Active Auroral Research Program) w stanie Alaska. Ten projekt wysyła potężną energię radiową do górnych warstw atmosfery Ziemi. Jednym z celów programu jest rozwinięcie umiejętności „manipulowania lokalną pogodą” przy użyciu technik opracowanych przez Bernarda Eastlunda. (Program trwa od 1990 r.)

 

27 września 1995 – Forum Stanu Świata

Jesienią tego roku odbyło się Forum Stanu Świata, sponsorowane przez Fundację Gorbaczowa z siedzibą w Presidio w San Francisco. Prezes Fundacji Jim Garrison przewodniczy spotkaniu „kto jest kto” z całego świata, w tym Margaret Thatcher, Maurice Strong, George Bush, Michaił Gorbaczow i inni. Rozmowa koncentruje się wokół jedności ludzkości i nadchodzącego rządu światowego. Jednak termin „globalny nadzór” jest obecnie używany zamiast „nowego porządku światowego”, ponieważ ten ostatni stał się polityczną odpowiedzialnością, będąc piorunochronem dla przeciwników globalnego rządu.

 

1996 – Nasze globalne sąsiedztwo

Opublikowano 420-stronicowy raport ONZ „Nasze globalne sąsiedztwo”. Nakreśla plan „globalnego zarządzania”, wzywając do zorganizowania międzynarodowej „Konferencji na temat globalnego zarządzania” w 1998 r. w celu przedstawienia światu niezbędnych traktatów i porozumień do ratyfikacji do 2000 r.

 

2003… – Stan wyjątkowy

Świat stoi u progu kolejnej globalnej wojny, „stanu wyjątkowego” wyczekiwanego przez jednoświatowców, aby wprowadzić stan wojenny i uniwersalny mikrochip pod skórę…

 

2020 – Epidemia COVID19, ostatnia prosta. CDN…

O aktualnej sytuacji na świecie i pandemii przeczytasz w zakładce COVID19, serdecznie zapraszam.

 

 

Wpis oparty na „A history of the New World Order”.