KRONIKI AKASZY

Akasza to sanskryckie słowo oznaczające eter. Jest to pierwszy z pięciu wielkich elementów życia (Pancha Mahabhutas).

Zwykle nazywamy niebo pustym powietrzem, ale niektóre zdjęcia uchwycone przez Teleskop Hubble’a z pustej przestrzeni pokazują nam coś innego. Co ciekawe, zrobione zdjęcia wyglądają jak okablowanie naszego mózgu. Coś niesamowitego!

Zatem to, co nazywamy eterem, można luźno przetłumaczyć jako mózg wszechświata, ponieważ w pustej przestrzeni znajdują się połączone ze sobą ścieżki życia i informacji.

„Cała dostrzegalna materia pochodzi z pierwotnej substancji lub rozrzedzenia poza pojęciem, wypełniającego całą przestrzeń, Akaszy lub świetlistego eteru, na który działa życiodajna Prana lub twórcza siła, powołująca do istnienia w niekończących się cyklach wszystkich rzeczy i zjawisk”.

– Nikola Tesla

Można to łatwo zrozumieć w codziennym życiu, gdy ktoś patrzy na ciebie / obserwuje cię, po chwili odczuwasz, że tak właśnie się dzieję. Innym przykładem jest sytuacja, gdy myślisz o kimś i ta osoba się z Tobą kontaktuje. Pytanie, które możemy tutaj zadać, brzmi: czy osoba dzwoniła do Ciebie, ponieważ czuła, że myślisz o niej/nim, czy też dzwoniła do Ciebie, ponieważ czuła, że o niej/ni myślisz? W każdym razie to nie ma znaczenia.

Obecnie nauka wie, że każdy myślokształt tworzy wibrację, tworzy falę. Innymi słowy, myśli pozostają w tobie, wychodzą, gdziekolwiek je wyślesz, i wychodzą przez wibrację i tę ścieżkę w przestrzeni, która nazywa się eterem.

Dlatego moglibyśmy również nazwać eter czymś, co jeszcze nie zamanifestowało się w materii, ale jest prematerią. Jest obecne w wibracji, ale jeszcze nie zamanifestowało się w formie. Tak więc każda myśl, każde słowo i każdy czyn nie są tam stracone, ale przechowywane w tym polu, które nazywamy „Akasha Records” (Zapisy Akaszy) nieskończoną bazą danych, w której przechowywane jest wszystko z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

Zapisy Akaszy są kompendium całej ludzkiej wiedzy, do której można uzyskać dostęp na płaszczyźnie astralnej. Zgodnie z filozofią teozofów, kroniki Akaszy nie osądzają ani nie określają czynów jako dobrych lub złych; raczej po prostu stwierdzają, co było. Znajomość tej „Księgi Życia” może wpływać na nasze poglądy na rzeczywistość i służyć jako narzędzie samorozwoju.

Niektórzy ludzie wierzą, że zapisy Akaszy składają się z energii, z której składa się wszystko we wszechświecie, w całej przestrzeni i czasie. Akasha – połączenie sanskryckiego słowa akāśa, oznaczającego ukrytą lub tajemną przestrzeń, z rdzeniem słowa kaś oznaczającym po prostu „być”.

Uważa się, że wszystkie te informacje są przechowywane na planie eterycznym, niefizycznym miejscu, które jest częścią kosmicznej całości. Wiele osób uważa, że każdy może mieć dostęp do zapisów Akaszy.

Pancha Mahabhuta — pięć wielkich elementów

Pięć wspaniałych elementów pochodzi z pancha tanmatry. Tanmatra to sanskryckie słowo oznaczające subtelną esencję. Te tanmatry wcielają się w 5 wielkich elementów. Każdy wielki element jest kombinacją wszystkich 5 tanmatr, ale pokazuje przewagę jednej tanmatry.

Pięć tanmat to Dźwięk (Shabda), Dotyk (Sparsha), Wzrok (Roopa), Smak (Rasa), Zapach (Gnadha). Te tanmatry są powiązane z każdym narządem zmysłów.

W ajurwedzie mówi się, że składniki i funkcjonowanie natury są podobne do składników naszego ciała i jego funkcji. Teoria Pancha Mahabhuta stwierdza, że wszystko w fizycznym stworzeniu składa się z tych 5 elementów. Pierwszym elementem, który pojawia się, jest akasz (eter). Jest najbardziej ekspansywny i najmniej twórczy ze wszystkich. Kolejnym wyprowadzonym elementem jest Waju (Powietrze), następnie Agni (Ogień), następnie formuje się Jala (Woda), a na końcu formuje się Prithvi (Ziemia).

Akasz (Eter)

Według nauki starożytnej i średniowiecznej eter (gr. αἰθήρ aithēr), jest materiałem wypełniającym obszar wszechświata ponad sferą ziemską.

Początki mitologiczne

Słowo αἰθήρ (aithēr) po grecku homeryckim oznacza „czyste, świeże powietrze” lub „czyste niebo”, wyobrażane w mitologii greckiej jako czysta esencja, w której żyli bogowie i którą oddychali, analogicznie do powietrza wdychanego przez śmiertelników jako bóstwo, Eter, syn Erebusa i Nyx). Jest spokrewniony z αἴθω „spalić”,również nieprzechodnim „palić, świecić” (spokrewnione jest imię Aithiopes (Etiopczycy)), co oznacza „ludzie ze spaloną (czarną) twarzą”.

Piąty element

W Timajosie Platona (St-55c) Platon opisał eter jako „ten, którego Bóg użył do nakreślenia wszechświata”. Arystoteles (student Platona na Akademii) zaliczył eter do systemu klasycznych elementów filozofii jońskiej jako „piąty pierwiastek” (kwintesencja), kierując się zasadą, że cztery ziemskie pierwiastki podlegają zmianom i poruszają się w sposób naturalny po liniach prostych, podczas gdy nie zaobserwowano żadnych zmian w obszarach niebieskich, a ciała niebieskie poruszały się w kółko. W systemie Arystotelesa eter nie miał właściwości (nie był ani gorący, zimny, wilgotny, ani suchy), był niezdolny do zmiany (z wyjątkiem zmiany miejsca), z natury poruszał się w kółko i nie miał przeciwieństw, ani nienaturalności. Średniowieczni filozofowie scholastyczni dopuszczali zmiany gęstości eteru, w których ciała planet uważano za bardziej gęste niż ośrodek wypełniający resztę wszechświata. Robert Fludd stwierdził, że eter miał charakter „subtelniejszy niż światło”. Fludd przytacza pogląd Plotyna z III wieku, dotyczący eteru jako przenikającego i niematerialnego.

Kwintesencja stosowana w alchemii

Kwintesencja, czyli piąty element, był terminem używanym przez średniowiecznych alchemików na określenie substancji podobnej lub identycznej do tej myśli, z której składają się ciała niebieskie. Zaproponowano, aby trochę kwintesencji było obecne w rzeczach na ziemi, co oznacza, że ​​rzeczy na ziemi mogą mieć wpływ na to, co wydarzyło się w niebiosach. Teoria ta została rozwinięta w tekście „Testament Lulliusa”, przypisywanym Raymondowi Lullowi i napisanym na początku XIV wieku. Alchemia następnie zajęła się izolacją i wykorzystaniem tego piątego elementu.

Pomysł szybko rozprzestrzenił się w Europie i był popularny wśród późniejszych alchemików, zwłaszcza medycznych. Widać to w „Księdze kwintesencji”, XV-wiecznym angielskim tłumaczeniu tekstu kontynentalnego. W nim kwintesencja wykorzystywana jest jako lek na choroby człowieka i podane są instrukcje, jak zrobić ją z siedmiokrotnie destylowanego alkoholu. Termin ten z biegiem lat stał się synonimem eliksirów, lekarstw czy samego kamienia filozoficznego.

Kroniki Akaszy i ruch teozoficzny

Pod koniec XIX wieku rosyjska imigrantka Helena Blavatsky przybyła do Stanów Zjednoczonych i wkrótce znalazła się w centrum nowego ruchu duchowego znanego jako teozofia. Czerpiąc z okultystycznych filozofii z Europy, azjatyckich procesów myślowych i zachodnich tradycji misteryjnych, teozofowie wierzyli, że tajna kabała mistrzów duchowych, scentralizowana w Tybecie, pewnego dnia przywróci całą wielką wiedzę okultystyczną, którą świat utracił z biegiem czasu.

Na początku XX wieku austriacki filozof Rudolf Josef Steiner, teozof, założył ruch znany jako antropozofia, który był pod silnym wpływem nauk Blavatskiej i teozofów. Steiner utrzymywał, że jego zdolność jasnowidzenia pozwoliła mu uzyskać dostęp do zapisów Akaszy, dając mu w ten sposób skarbnicę uniwersalnej kosmicznej mądrości.

Steiner twierdził, że posiada, między innymi, wgląd w życie Jezusa Chrystusa, które nie jest zapisane w Biblii, i nazwał tę informację Piątą Ewangelią. Powiedział między innymi, że miał dostęp do relacji Akaszy z życia Jezusa wśród esseńczyków oraz do ważnej rozmowy między Jezusem a Marią.

Religia/Kultura

Wiele kultur mówiło o mózgu wszechświata, w którym wszystko jest przechowywane i cała wiedza jest dostępna. W buddyzmie nazywa się to zapisami Alaya. Spójrzmy na przykład na Himalaje. Hima oznacza śnieg, a Alaya oznacza, że nigdy się nie kończy. Tak więc Alaya Records oznacza niekończące się rekordy. Pojawia się również w Biblii i nazywa się Księgą Życia, w której wszystko jest zapisane.

W wielu z tych kultur byli ludzie, którzy uzyskali dostęp do tych zapisów.

Maha Baratha pisze o osobie zwanej Narada, która miała możliwość uzyskania dostępu do wszystkich zapisów Akaszy, do wszelkiej wiedzy, a także miała zdolność komunikowania się między różnymi bogami i ludźmi. W Egipcie był Thoth, o którym mówiono, że jest komunikatorem z bogami i przyniósł na ziemię wiedzę z zapisów.

W historii jogi ludzie, którzy zapisali głęboką mądrość, nazywani są riszimi. Co oznacza, że „widzący” otrzymali mądrość/tekst/wgląd z eteru.

Jeśli było to możliwe w dawnych czasach, jest to również możliwe teraz.

Dostęp do Akaszy

Obecnie wiele osób traktuje zapisy Akaszy jako narzędzia osobistego rozwoju i samorozwoju. Intuicyjna nauczycielka i pisarka Linda Howe, która prowadzi zajęcia na temat dostępu do kronik Akaszy, mówi: „Dzisiaj kroniki nie są już wyłączną domeną świętych, uczonych i mistyków. Zbiorowa świadomość ludzkości rośnie, ewoluuje i dojrzewa.”

Współcześni praktykujący, podobnie jak Blavatska i jej rówieśnicy, mogą uzyskać dostęp do zapisów Akaszy poprzez modlitwę, medytację, intuicyjne studiowanie i pracę z przewodnikami duchowymi w celu uzyskania pomocy. Jest kilka prostych kroków, o których powinieneś pamiętać, próbując uzyskać dostęp do bazy wiedzy Akaszy.

Jasno określ, czego chcesz się nauczyć. To trochę jak pójście do księgarni — po prostu przeglądasz, czy szukasz konkretnego tytułu? Zadeklaruj swoją intencję – czy chcesz po prostu eksplorować, czy jesteś zainteresowany poznaniem swoich przeszłych żyć, czy też masz nadzieję porozmawiać z wniebowstąpionymi?

Nie ma jednego właściwego sposobu na dostęp do zapisów Akaszy. Większość ludzi używa modlitwy lub medytacji, ale wybierz to, co jest dla ciebie najlepsze. Kiedy osiągniesz ustalony, ugruntowany stan, pozwól sobie być otwartym na otrzymanie wiedzy, którą możesz napotkać. Możesz zobaczyć figury lub kształty, pisane słowa lub usłyszeć przemawiające głosy; niektórzy ludzie wierzą, że jest to kontakt aniołów lub przewodników duchowych.

Duchowy, intuicyjny nauczyciel zapisów akashy, Bhavya Gaur, mówi, że dostęp do zapisów może pomóc nam uzdrowić i rozwijać się, zapewniając nam zrozumienie, którego potrzebujemy, aby iść naprzód w naszym życiu. Pisze, że zapisy nie mówią nam, co mamy robić, po prostu oferują wskazówki z miejsca współczucia i miłości:

„Dają nam siłę, abyśmy mogli dokonać zmian w naszym życiu, uwolnić samoograniczające się przekonania, przekształcić relacje w naszym wewnętrznym i zewnętrznym Wszechświecie oraz przyjąć pokój jako sposób na życie.”

Bądź na bieżąco, dołącz do mnie na: TELEGRAM oraz FACEBOOK.